Eilanden tour Ao Nang

Exact wisten we niet wat we deze dag gingen doen maar duidelijk was dat we iets van de eilanden wilden zien in de omgeving van Ao Nang en dan is het al snel noodzakelijk dat je ergens op een boot komt, want zwemmen is best een beetje ver. Kantoortjes waar je van alles kan boeken zijn er in overvloed en ze proberen je uiteraard van alles op dat gebied aan te smeren .Wij besloten om de 7 eilanden tour te doen van 13.30 uur tot 20.30 uur inclusief zonsondergang en eten op een strandje. Het gezellige meisje dat ons hielp zei dat we korting kregen omdat Ingrid niet zo groot is en voor een kind kon doorgaan. Grap geslaagd haha zij blij...wij blij . Vooraf aten we nog snel in een mini restaurantje springrolls en groene curry met rijst (deze was pittig!!) zodat we met volle maag aan de trip begonnen. Door de pittige maaltijd zweette Harold al als een otter voordat hij had bewogen. Onze gids vandaag was Pui, een hele vriendelijke (maar ja dat zijn ze eigenlijk allemaal)vrouw van 30 jaar met een kindje van 9. We kregen allemaal persoonlijk een hand en ze wilde onze namen weten. Wij hadden al moeite met alleen haar naam onthouden. Ook had ze enorm veel humor en een hoog knuffel gehalte .We bezochten o.a. Poda eiland ,Chicken eiland, Taming eiland, Tup eiland en Railay beach en Puya bay .Onderweg kwam er een longtail boot aan onze boot aanmeren om mensen vanuit die boot met onze boot verder te laten gaan inclusief gids met de naam Cop. Hij zag er echt vreselijk eng uit. Echt zo iemand die je niet in een donker steegje tegen wil komen. Als hij iets ging zeggen verstond je hem niet en keek hij je aan met een verwilderde blik ....wat een mafkees zeg. Gelukkig hadden wij Pui, wat een schatje. We hadden het al van te voren al gelezen maar wat was het mooi zeg. Enorme kliffen verrijzen uit het helder blauwe zeewater en waar je ook kijkt het is prachtig! Op de eilandjes stopten we, konden we een half uurtje of zo foto's nemen en lekker zwemmen in het bijna lauwe zeewater. Ook werd er een stop gemaakt om te snorkelen. Je kon hier prachtige vissen en koraal zien. Helaas hebben wij geen onderwatercamera dus bewijs hebben we niet (haha). Het ene plekje was nog idyllischer dan het andere. Bij sommige eilanden kon onze boot tot aan de kust komen, bij andere moesten we het laatste stukje in een kleinere longtailboot afleggen. Een heel geklauter dus iedere keer. We kregen tijdens de reis contact met twee jonge Duitse jongens, Kevin en Fabio. Later bleek dat zij elkaar pas twee dagen kenden en beide voor langere tijd aan het back packen zijn. Tegen zonsondergang kwamen we aan op Railay Beach. Dit was echt prachtig. Wel was bij een verderop gelegen eiland duidelijk een onweersbui actief. Nu maar heel hard hopen dat die niet onze kant op zou komen. Na het eten, in het donker op het strand moesten we weer met de kleinere boot naar onze eigen boot. Met geen mogelijkheid kwam deze los van de stenen waar hij op was vastgelopen toen het water was gezakt. Best wel een momentje om te denken waar zijn we aan begonnen en heb ik eigenlijk wel een goede levensverzekering. Niet weg kunnen komen, onweer op de achtergrond in een pikdonkere omgeving..... Na heel veel gedoe lukte het toch en brulde de aldoor opgewekte Pui weer eens "is everybody happy?" Na nog de mogelijkheid te hebben gekregen om het fluoriserende plankton te zien, Kwamen we weer terug bij Ao Nang beach. Pui regelde nog even voor ons een privé auto om ons i.p.v. naar het startpunt van deze excursie helemaal naar ons resort te brengen. Dit alles gratis en voor niets. We hebben het al eerder gezegd, maar we blijven ons verbazen over de vriendelijkheid van de Thaise bevolking. Harold overweegt nu al serieus om Ingrid in te ruilen voor een Thai's vrouwtje die alles voor hem regelt.... Hoewel dat doet Ingrid natuurlijk ook altijd al (haha). Na gedouched te hebben (geen overbodige luxe!!!) rolden we moe maar voldaan ons bed in...