Lovina

24 juli 2019 - Lovina, Indonesië

Dinsdag werden we samen met Mariska en Yannick om 9.00 uur opgehaald door Ogi voor een rit langs mooie plekken naar Lovina. Harold had deze gids thuis al gevonden en via zijn website, die beheerd wordt door een Nederlander, benaderd om een afspraak te maken. We maakten een tocht van ruim drieënhalf uur door prachtige natuur en veel Balinese dorpjes. We hebben een tussenstop gemaakt bij Ulun Danu Beratan tempel. ook weer zo'n bekend plaatje uit de informatie over Bali. Aangekomen in Lovina, een super rustig dorpje waar aan een super kalme zee de gemiddelde leeftijd van de toeristen al gauw 80 + was, bleek dat er iets mis was met de reservering. Onze accommodatie, Sea Breeze Lovina, pal aan het strand gelegen, beschikte over maar liefst 7 kamers. Een enorm complex dus. Op het planbord zagen wij staan dat kamer 6 en 7 waren toegewezen aan ons. In werkelijkheid waren er 6 kamers bezet. Een super ingewikkelde rekensom maakte al snel duidelijk dat er nog maar één kamer over was. Algehele paniek bij het personeel, die ons maar eventjes met een gratis drankje op het terras lieten wachten. Als oplossing hebben ze een vrouw, inclusief koffers, afgevoerd naar een voor ons onbekende bestemming en hoorde Harold nog zeggen dat ze morgen weer terug kon komen. Wij hebben het vermoeden dat wij voorrang kregen omdat we via Booking.com hadden geboekt en zij hier geen gelazer mee willen. Maar het kan natuurlijk ook zijn geweest dat wij er veel leuker uitzagen. Uiteindelijk ingecheckt, gingen Mariska en Yannick een scooter huren en een stukje toeren en Harold en Ingrid een strandwandeling maken om elkaar vervolgens bij het zwembad te treffen en daar de zonsondergang in zee af te wachten om mooie foto's te maken. 's Avond op het strand bij ons hotel gegeten onder begeleiding van een live band, die uiteindelijk nog voor 6 mensen aan het optreden was. Tja zo gaat dat in het bruisende Lovina.

Woensdag 24 juli: Er was ons al de hele week verteld dat het vandaag Calungan is. Het begin van een Balinees feest waarbij de overwinning van het goede over het kwade wordt gevierd. Vooroudergeesten van overleden familieleden bezoeken de aarde en na een week op Kuningan verlaten ze de aarde weer. De Balinezen hebben de verantwoordelijkheid gastvrij te zijn voor hun voorouders door middel van gebeden en offers in hun hele huis. Overal langs de wegen zag je de hele week al steeds meer penjors neergezet worden. Dit zijn lange bamboestokken met allerlei mooie versieringen. Meteen 's morgens was al te merken dat het gewone leven een beetje stil stond. Er kon bijvoorbeeld niet vroeg voor ontbijt worden gezorgd. Gelukkig was een jongen die wel aan het werk was maar niet voor de keuken bereid om voor Harold en mij even een kop thee te regelen. Om 8 uur gingen we namelijk de boot in (haha). Met Mariska, Yannick en 2 andere mensen scheurden we in een kleine smalle boot over de rustige zee naar een plek waar al meer bootjes lagen om dolfijnen te spotten. De dolfijnen, op zoek naar voedsel sprongen vrolijk tussen de bootjes door. Het is trouwens nog een vak apart om er eentje fatsoenlijk vast te leggen op een foto. Ogi zou ons om 11.00 uur ophalen, maar kwam uiteindelijk om 11.45 uur omdat hij eerst thuis een ceremonie had en toen vast zat in het verkeer. Tijdens de terugreis hadden we in verschillende dorpen last van drukte omdat er zoveel mensen na de ceremonie thuis naar een gemeenschappelijke ceremonie gingen om zich daar te laten zegenen. Wel heel gaaf om al die mooi geklede mensen te zien. Wij stopten onderweg bij Holy Hot spring. Dit zijn zwavelbaden met helende krachten. Alleen Mariska en Ingrid waren zo heldhaftig om er in te gaan en onder de sterke, warme stralen te gaan staan. Harold heeft zich opgeworpen als fotograaf. De afstand van Lovina naar Ubud is weliswaar maar 90 km, maar op de smalle weg over de bergen deden we er toch wel bijna 4 uur over. Harold en Ingrid vonden dit genoeg reden om zich voor het uit eten gaan met Mariska en Yannick eerst nog maar eens te laten masseren. Je moet tenslotte jezelf verwennen, zeker op vakantie. Wordt vervolgd....

Foto’s

1 Reactie

  1. Marion en Rob verhulsdonk:
    24 juli 2019
    Jullie hebben al aardig veel beleefd